لامپ نئون چیست؟

کشف لامپ نئون به اواخر قرن نوزدهم برمی‌گردد. دانشمندان در آن زمان دریافتند که با عبور جریان الکتریکی از گاز نئون، نوری با رنگ قرمز مایل به نارنجی تولید می‌شود. این کشف، راه را برای تولید لامپ‌های نئون هموار کرد و به سرعت در صنعت روشنایی مورد استفاده قرار گرفت

نئون جزء گازهای نجیب است. یکی از مهمترین ویژگی های این عناصر این است که هر اتم دارای یک پوسته الکترون پر شده است. بنابراین اتم ها با اتم های دیگر واکنش نشان نمی دهند و انرژی زیادی برای حذف الکترون لازم است .

در لامپ نئون یک الکترود در دو انتهای لوله شیشه ای وجود دارد که با استفاده از جریان متناوب یا جریان مستقیم کار می کند. اکثر لامپ های نئونی که مشاهده می کنید از جریان AC استفاده می کنند چون اگر از جریان DC استفاده شود درخشش فقط در اطراف یک الکترود دیده می شود.

ساختار لامپ نئون لامپ نئون دارای دو الکترود با فاصله زیاد است که درون یک محفظه شیشه ای حاوی گاز نئون، با فشار ۸ تور یا ۱ میلی متر جیوه بسته شده است. کاتدها برای انتشار الکترون گرم می شوند، بنابراین گفته می شود که لامپ ها دارای کاتد سرد هستند اما بسته به فاصله بین الکترودها به ولتاژ بسیار بالایی نیاز دارد. برای ایجاد جریان الکتریکی و تخلیه گاز نئون به ولتاژ شروع حدود ۱.۵ تا ۲ برابر ولتاژ معمولی نیاز است. قدرت میدان الکتریکی در نزدیکی کاتد بسیار زیاد است و یون ها تحت تاثیر میدان به سرعت حرکت کرده و انرژی جنبشی زیادی به دست می آورند که باعث تجزیه کاتد می شود.

در یک سیستم الکترود با فاصله بسیار نزدیک جایی که نور ساطع می شود یک سری مقاومت، جریان لامپ را محدود می کند که مشخصه جریان منفی است. در این لامپ ها شدت جریان بسیار کم باعث لرزش نور و جریان زیاد باعث تخلیه پایدار و نور روشن می شود

اما عمر لامپ را کوتاه تر کرده و باعث سیاه شدن محفظه می شود. بنابراین جریان استاندارد برای روشنایی معمولی به ۱ تا حداکثر ۲.۵ میلی آمپر ولتاژ نیاز دارد. اگر ولتاژ AC اعمال شود هر الکترود به طور متناوب + ve و ve – شده و درخشش مداوم حاصل می شود. بنابراین چنین لامپ های کاتدی سردی برای ولتاژ کاری بالا و جریان کم مناسب هستند.